Kus (13)

Over sommigen handelingen in het leven dacht ik niet na. Die deed ik automatisch. Die waren niet eens zo nodig geleerd, ik had er geen onderwijs in gehad en het was me amper opgevallen als het me voorgedaan werd. Sommige handelingen werden als het ware met de paplepel ingegoten.Zoals de Nederlandse frisse, nuchtere kus. Niet de slobberige, zwoele, langdurige of kortstondige hartstochtelijke kus die misschien in veel culturen wel eenzelfde soort handeling vereist, maar de typische Nederlandse begroetingskus die voor veel ongemak kan zorgen voor wie in een ander land gaat wonen. Leer die traditionele beweging maar eens af.

We waren uitgenodigd voor de verjaardag van de buurvrouw.

‘Leuk! Doen we,’ zei Adri toen ik hem over de uitnodiging vertelde. ‘Zoveel mensen kennen we nog niet en een verjaardag is altijd een leuke gelegenheid meer mensen te ontmoeten. We gaan samen. Het is altijd een goed idee de buren te kennen.’

Met een leuk ingepakt geschenkje in mijn handen en een fles wijn en wat bierflesjes in de koeltas liepen we achterom naar de tuin waar om de barbecue al een aantal mensen stonden. Geroezemoes, men wachtte duidelijk op ons initiatief. Toch? Ik stapte als eerste op de jarige af. Ze was in gesprek en geduldig wachtte ik tot er geen woord meer werd gewisseld. Ik gaf haar een hand en toen ze mijn hand aannam trok ik haar in een snelle beweging meer naar me toe.

‘Happy birthday, Marriètte and many years in return.’ Meteen gaf ik haar een dikke pakkerd op haar wang. Ze glimlachte, wilde misschien wat zeggen, maar daar gaf ik haar natuurlijk niet de gelegenheid voor. Hups, ik plakte een dikke pakkerd op haar andere wang. Een beetje verlegen draaide ze zich om, wilde misschien een glas wijn voor me inschenken, maar nee driemaal is scheepsrecht en als een ervaren boogschieter kwam de derde kus op de eerste wang terecht. Even was er het ongemakkelijke gevoel van ojeehebikietsverkeerdsgedaan, maar al snel draaide ik me om naar de man van de jarige en ook hem trakteerde ik op drie heerlijke, royale kussen. ‘Het is zijn verjaardag niet,’ hoorde ik iemand roepen, ‘maar ik lust ze zo ook wel, hoor. Drie,- wel wel -, jij maakt er nogal werk van.’

Toen ik uitlegde dat het in Nederland gewoonte is om bij begroeting drie kussen te geven en ook de partner of familie van de jarige te feliciteren, stonden er voor ik het in de gaten had een aantal mensen in de rij om vervolgens op zijn Nederlands gekust te worden.

Leer dat nou maar eens af.